رسم شیدایی
قهر نکن با من....
چون و چرایت نمیکنم دیگر..
هر چه دادی شکر ....و هر چه ندادی سپاس... می گویمت
چه زیبا ....عیب پوشی و بزرگواریت ، رام میکند ....هر سرکشی را!
فرارم از تو معنایی ندارد....
خوب میدانم ....هر کجا باشم در بیکران مهر تو.. غوطه ورم
که اگر چنین نبود ......گاه و بیگاه دلم هوایت را نمیکرد ...محبوبم...
حرف زدن با تو را .....دوست دارم
میدانم ومیدانی... همه اش از خودخواهیست.
چرا که هیچوقت برایت.... بنده نبوده ام
ساده تر از این، که هر روز ....پنج بارادب بندگی را ..سرمشقم دادی؟
و اعتراف میکنم
هر بار دفتر مشقم پر شد از ...خط خوردگی و بی دقتی!!!!!
حسرت یکدانه امضا و صدآفرینت مانده به دلم....
ببخش که هر بار غصه ات دادم مهربانم.
دستم را بگیر ....تا حرف به حرف.... با دستان تو مشق کنم
......خوب بهانه ایست برای لمس مهربانیت........
*************************** دلم مینویسد.....برای دلی که بخواندش....شاید کمتر احساس غربت کنم!!!!! *************************** *لطفا در صورت کپی برداری از یادداشتها منبع را ذکر فرمایید*
